Gastblog; een 'life-changing experience'

Deze Blog is geschreven door Marleen van de Laar:

Complimenten aan Marleen dat zij op het juiste moment, zelf de stap heeft genomen om haar gestreste leven om te zetten naar een gebalanceerd leefpatroon.

Smartbeat: een ‘life-changing experience’ 

Perfectionist. Streber. Harde werker. People pleaser. Allemaal eigenschappen die in de aard van ‘mijn beestje’ zitten. Eigenschappen die tot op zekere hoogte positief zijn, maar waarbij het gevaar van doorschieten vaak op de loer ligt. Dat, in combinatie met twee kleine kinderen en een lekker druk leven, zorgde ervoor dat ik me de afgelopen jaren een slag in de rondte heb gewerkt. Met name voor mijn werkgever(s). Loyaal als ik ben, zag ik dat nooit echt als een probleem. Dat ik avond na avond tot een uur of elf of middernacht nog achter de computer zat en ’s ochtends de wekker extra vroeg zette om voor het ontbijt alvast het een en ander weg te werken, was een gewoonte geworden. Net als werken op mijn parttime vrijdagen en in de weekenden. Het kon niet anders, vond ik, want anders kreeg ik het werk niet af. Er lag simpelweg te veel. Dat ik daarmee wat uurtjes van mijn broodnodige nachtrust en vrije tijd afsnoepte, nam ik voor lief. Wie had daar immers last van?

Begin dit jaar heb ik echter een flinke wake up call gehad (en nee, niet die van de wekker die om vijf uur ’s ochtends af ging). Mijn partner heeft de afgelopen jaren natuurlijk met lede ogen aangezien hoe ik me steeds in allerlei bochten wrong om met name op mijn werk alles gedaan te krijgen voor iedereen. En van dichtbij gezien hoeveel stress ik hier toch ook van ervaarde (zelf was ik me hier al niet eens meer bewust van, de workaholic in mij was al te ver heen). Vaak genoeg heeft hij me erop aangesproken. En ik hoorde en begreep hem wel, maar ik dééd er niks mee. Mijn eigenwijze ik dacht steeds: zolang ik het mentaal allemaal nog aan kan, moet ik gewoon nog éven de schouders eronder zetten. Binnenkort wordt het heus rustiger (not!). En op een dag kwam mijn partner thuis en zei: ik heb het vandaag over jou gehad met een nieuwe klant, Smartbeat. Zij zoeken proefpersonen die hun Bodyguard-wearable willen uitproberen: een kleine, draagbare monitor die je drie dagen op je lijf bij je draagt en die van alles meet: je hartslag, hoeveel positieve en negatieve stress je ervaart gedurende de dag, hoeveel ‘oplaadtijd’ je hebt op een dag, de kwaliteit van je slaap, noem maar op. En ik zou hiervoor met mijn profiel de ideale kandidaat zijn. Ik denk altijd “baat het niet, dan schaadt het niet” dus hey, kom maar op met dat ding! Zo gezegd, zo gedaan: drie dagen liep en sliep ik met de wearable op mijn lijf. Daarna zou ik een rapportage krijgen en een coachingsgesprek.

Ik, in de veronderstelling dat het heus allemaal wel meeviel en dat mijn fysieke conditie – afgezien van een paar kilootjes overgewicht – toch best in orde moest zijn, had niet veel verwachtingen van de uitkomst van de test. Een paar dagen voor het coachingsgesprek kreeg ik het rapport al toegestuurd maar – druk, druk, druk! – het doornemen ervan had ik uitgesteld tot voor het gesprek met de coach. Een half uur voor het gesprek opende ik het rapport en… BAM, slik. Het was allemaal niet best! Ik, de streber, de perfectionist, had dit keer beslist geen negens en tienen op haar rapport. Nee nee, dikke onvoldoendes stonden er! Een belachelijk hoog stressgehalte gedurende de dag. Slechte kwaliteit slaap. Veel te weinig beweging (op een van de dagen had ik slechts 79 stappen gezet!). Kwaliteit van hartslag in rust onder de maat. En de klapper kwam tijdens het gesprek met Mark, mijn coach bij Smartbeat. Hij lichtte de resultaten aan me toe en drukte me op het (gestreste) hart dat het echt alarmerend was. Dat er snel iets zou moeten veranderen, omdat deze leefstijl zou leiden tot uitval. Nou, dat kwam binnen hoor. De tranen liepen over mijn wangen tijdens het gesprek. Niet dat ik de waarschuwingen niet al eerder had gehoord, maar vreemde en deskundige ogen dwingen nu eenmaal. En hier in dit rapport, en de data liegen immers niet, stond het gewoon zwart op wit. Mijn lichaam, waar ik nooit naar luisterde, heeft het me via de wearable allemaal verteld.

Deze ervaring en de gesprekken met Mark zijn voor mij een ‘life-changing experience’ geweest (vergeef me mijn Engels taalgebruik, ik heb er even geen beter woord voor). Sindsdien is er het nodige veranderd in mijn leven. Wat volgde waren onder meer gesprekken met mijn manager en een aanvullend traject (via Smartbeat) met Manon de leefstijlcoach, zij heeft mij geholpen de balans op het gebied van slaap, voeding en beweging weer terug te vinden. Ik eet nu gezonder, slaap beter en beweeg meer. En ik ben bewust tijd gaan inbouwen voor ontspanning en dingen gaan doen waar ik blij en gelukkig van word. Ik ben er nog lang niet hoor – verandering heeft immers tijd nodig –, maar nu ik heb ingezien welke roofbouw ik op mezelf en daarmee ook de mensen om mij heen heb gepleegd denk ik: dit nooit meer. Het roer gaat om, ik ga het anders doen!

Onlangs, ongeveer drie maanden na de eerste meting, heb ik nog een keer een Bodyguard-meting gedaan. Die liet gelukkig zien dat mijn nieuwe leefstijl daadwerkelijk een positief effect heeft op mijn welzijn. Ik ben dus op de goede weg, maar er valt zeker nog winst te behalen, wist mijn coach Mark me te vertellen. En dat ben ik helemaal met hem eens. Mijn nieuwe streven: zorgen dat die dikke onvoldoende op een dag verandert in een dikke 9. En hiervoor ga ik opnieuw een beroep doen op Smartbeat. Vanaf nu is het mogelijk om een eigen wearable aan te schaffen, zodat je op ieder gewenst moment kunt meten. Dit aangevuld met een coachingsgesprek met de deskundigen van Smartbeat. Ik zie dit als een erg waardevol instrument bij het opnieuw vormgeven en in stand houden van mijn leefstijl. Het is de stok achter de deur die me eraan gaat blijven herinneren hoe belangrijk het is om goed voor mezelf te zorgen. En die me ervan langs geeft als ik ooit weer zou dreigen te vervallen in mijn oude gewoontes. Smartbeat, bedankt!

Ervaar jij ook te veel stress? start vandaag nog om dat op te lossen.