Blijf in Balans

Jarenlang heb ik offers gebracht om carrière te maken. Vrienden, familie, gezin, offers die ik rationeel gemaakt heb om succesvol te kunnen zijn in het internationale bedrijfsleven. Het ging me voor de wind, ik werkte hard en werd gezien. Promotie, na promotie en mijn leven werd steeds sneller en completer. Dacht ik…

Januari 2019 moest ik concluderen dat ik zelfs mijn gezondheid en misschien wel mijn eigen leven had opgeofferd om carrière te maken. Mijn leven dat bestond uit veel stress, zeer weinig slaap, slechte voeding en weinig fysieke beweging is mijns inziens een grote veroorzaker van de diagnose die werd gesteld: Kanker…

Een tumor van 20 bij 5 centimeter had ik jarenlang vakkundig genegeerd omdat ik het zogenaamd te druk had met andere zaken. Uiteraard besefte ik op dat moment de ernst hiervan nog niet, maar toen de arts mij eind januari belde met deze diagnose, werd ik keihard met beide benen op de grond gezet.

Althans voor even, want 2 weken daarna heb ik afscheid genomen van mijn rechterbeen en was het voor mij letterlijk en figuurlijk opnieuw leren de balans in het leven te vinden. Jarenlang heb ik op de ratio geleefd en deze gebeurtenis bracht mij terug bij mijn emotie; mijn gevoel dat ik zolang had weggestopt. Best eng en onwennig in het begin, maar daarna werd het zoeken naar de juiste “hart-hoofd”-balans. Inmiddels leef ik haast volledig op mijn gevoel en dat vind ik enorm prettig.

Maar ook fysieke balans moest ik weer vinden. Balans in de zin van leren lopen met een prothese, maar ook de juiste balans in het fit houden van mijn lichaam. Het lopen met een prothese vraagt om een getraind lichaam, om compensatieverschijnselen die het lopen met zich meebrengt de kunnen opvangen met spierkracht in plaats van slijtage aan mijn gewrichten.

Balans in werk en prive, balans in “me-time” en tijd samen, balans in inspanning en ontspanning. Allemaal zoektochten voor mij, die ik inmiddels al aardig onder de knie heb. En nu ik dit typ verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Wederom letterlijk en figuurlijk onder mijn knie.

Als ambitieuze man, blijft het voor mij lastig om de juiste balans volledig vast te houden. Ik neig uit puur enthousiasme en ambitie vaak in de overtreffende trap te belanden. Maar met mijn omdenk-brein heb ik ook hier een keiharde, maar zeer effectieve methode voor gevonden.

Gisteren, 12 april, was het weer zover. Een longfoto moet uitsluiten dat er na 2 jaar nog altijd geen uitzaaiingen zijn. En ookal ben ik volledig overtuigd van het feit dat alles in orde is, bevestiging krijgen is altijd prettig. De dag voor mijn scan stel ik mij altijd de vraag: Stel je krijgt morgen dezelfde boodschap als 2 jaar geleden, kun je jezelf dan in de spiegel aankijken en zeggen dat je je leven leeft zoals jij dat wil?

Als het antwoord hierop JA is, dan voel ik de energie door mijn lijf stromen en weer ik dat ik op het goede pad ben, maar is het antwoord NEE, dan ga ik bijschaven. Dan ga ik de interne zoektocht opnieuw aan om erachter te komen waar mijn energiegevers en mijn energievreters zitten. Ook hier helpt de Smartbeat wearable mij, die laat mij eenvoudig zien waar ik energie lek gedurende de dag.

Dit houdt mij in-sync met mezelf en met beide benen, al is er 1 van vlees en 1 van staal, op de grond.

Voor deze keer: Ik krijg energie van de dingen die ik doe, leef bewust, luister naar mijn gevoel en ben tevreden met waar ik sta. Dus deze keer was het een volmondig JA!

Voel jij je in balans? Nee? start vandaag nog met balans te vinden.